Συναξαριστής |
7 Οκτωβρίου όνομα: ΠΟΛΥΧΡΟΝΗΣ (1) (Πολυχρόνιος, Πολυχρόνης, Χρόνης, Πολυχρονία, Πολυχρονούλα) |
  |
Ο ΑΓΙΟΣ ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΟΣ ό Ιερομάρτυρας Δυναμικός κληρικός του 4ου μ.Χ. αιώνα (εκ της επαρχίας Γαμφανήτιδος), πού θυσιάστηκε για τα ορθόδοξα δόγματα της Εκκλησίας μας. Ό πατέρας του Βαρδάνιος ήταν γεωργός στο επάγγελμα, και φρόντισε ό γιος του να ανατραφεί όχι μόνο με τα διδάγματα της πίστης, αλλά του παρείχε αρκετή και από την άλλη μόρφωση. Έτσι ενώ ό πατέρας καλλιεργούσε τις άμπελοφυτείες του, ό γιος με ζήλο και θέρμη καλλιεργούσε τον αμπελώνα του Κυρίου, διδάσκοντας τα θεία λόγια και αγωνιζόμενος στον πολλαπλασιασμό της καρποφορίας του θείου σπόρου. Ήταν μάλιστα ικανότατος συζητητής και πολλές φορές είχε καταντροπιάσει σοφούς των ειδωλολατρών σε συζητήσεις φιλοσοφικές για την αλήθεια και τη θρησκεία. Κατόπιν ό Πολυχρόνιος πήγε στην έδρα της σοφίας και των γραμμάτων, την Κων/πολη. Εκεί έγινε διάκονος και έπειτα πρεσβύτερος. 'Από το αξίωμα αυτό δεν έπαψε να διδάσκει και με πολλούς τρόπους μοχθούσε για τη χριστιανική ανατροφή των ενοριτών του. Όταν όμως έγινε αυτοκράτορας ό άρειανόφιλος γιος του Μ. Κωνσταντίνου, Κωνστάντιος, ό Πολυχρόνιος έμεινε στη μερίδα των κληρικών εκείνων, πού για το ορθό δόγμα έμειναν απτόητοι μπροστά στους διωγμούς και τις εξορίες πού επέβαλε ό αιρετικός αυτοκράτορας. Έτσι οι Αρειανοί, ανέλαβαν αυτοί οι ίδιοι να απαλλαγούν μια κι έξω απ1 αυτόν. Κάποια μέρα λοιπόν πού ό Πολυχρόνιος Ιερουργούσε, μια ομάδα από Αρειανούς εισέβαλε στον ναό και τον έσφαξαν πάνω στη 'Αγία Τράπεζα, και έτσι έγινε τίμιο ολοκαύτωμα για την πίστη του Χριστού, πού με τη δική Του θυσία σήκωσε τη δική μας σωτηρία. |
τέλος παράθεσης |