Συναξαριστής |
24 Ιουνίου όνομα: ΚΟΡΗ (*) (Κόρη) |
ΑΓΙΑ ΚΟΡΗ Απο το site του Δημοτικού Σχολείου ΔΙΟΥ αντιγράφουμε τα εξής : Η περιοχή της Αγιας Κόρης βρίσκεται σε απόσταση 4 χιλ. από το χωριό Βροντού. Στο τέρμα του δρόμου στους πρόποδες του Ολύμπου δεν φαίνεται το εκκλησάκι της Αγίας Κόρης, θα φανεί μόνο αν κατεβούμε χαμηλά στη χαράδρα από τα 175 σκαλοπάτια τότε θα αντικρίσουμε κάτω στο ποτάμι την Αγία κόρη. Υπάρχουν πολλές διηγήσεις σε ένα βιβλίο του Λάζαρου Τσακιρίδη θεολόγου καθηγητού, που αναφέρονται στην Αγία Κόρη και μας λένε ότι καταγόταν απΆτα Ζαγοροχώρια. Στα χρόνια της τουρκοκρατίας ήταν μια όμορφη κοπέλα. Κάποιος τούρκος πάσας θέλησε να την πάρει στο χαρέμι του. Κάποιος πήγε και την ειδοποίησε. Αυτή πήρε μαζί της μια εικόνα της Παναγίας με το Χριστό αγκαλιά και έφυγε στα βουνά για να μην την πιάσουνε. Περπατώντας έφτασε στην παλιά Βροντού και κρύφτηκε στην χαράδρα. Εκεί έζησε λίγο καιρό. Πεθανε σύντομα από την ασιτία και το κρύο. Πως έφτασε από τα Ιωάννινα στον Ολυμπο; Την εξήγηση έδωσε το 1972 ο Νικόλαος Παπαμάνος ιεροψάλτης και αγιογράφος στη Βροντού. Πολλοί κάτοικοί από τα Ζαγόρια Ιωαννίνων και το Δίστρατο ερχόντουσαν και δούλευαν σαν υλοτόμοι. Ετσι ήρθε και Αγία Κόρη μαζί τους. Κάποιος βοσκός βρήκε το άψυχο κορμί ειδοποίησε τους χωρικούς. Στο σημείο εκείνο κοντά σε ένα δέντρο αναβλύζει το άγιασμα. Οι χωρικοί έκαναν εκκλησάκι το ονόμασαν Αγία Κόρη γιατί ποτέ δεν έμαθαν το όνομά της. Πρέπει να έζησε περίπου τέλος του 1800 με αρχές του 1900. Όποιος έχει πίστη στην Αγία Κόρη θεραπεύεται. Μια γυναίκα τυφλή βρήκε το φως της κάποιος ανάπηρος περπάτησε. Ένα παιδί με πληγές έγινε καλά. Συνήθιζαν να επισκέπτονται το εκκλησάκι αμίλητοι. Δεν πήγαιναν κοντά στο εκκλησάκι το ζευγάρι άνδρας και γυναίκα συγχρόνως επειδή η Αγια κόρη ήταν παρθένος. Δεν ξαναπήγαιναν την ίδια ημέρα για δεύτερη φορά. Ακόμη συνήθιζαν να αφήνουν διάφορα ρούχα ή μανδήλια στα γύρω κλαδιά, με την ελπίδα να θεραπευθούν από ασθένειες ή τα έκαναν αφιέρωμα για να πάρουν ευλογία. Σήμερα αυτά έχουν λησμονηθεί. Καθώς κατεβαίνουν τα σκαλοπάτια, αν σταματήσουν σε ένα απότομο σημείο που στρίβουν τα σκαλιά και κοιτάξουν απέναντι θα διακρίνουν με δυσκολία μέσα στα κλαδιά την σπηλιά. Σε αυτή μέσα κοιμόταν η Αγία Κόρη. Η εικόνα που είχε μαζί της η Αγια Κόρη σωζόταν περίπου μέχρι το 1940. Στο αγιολόγιο δεν υπάρχει ημερομηνία εορτής της Αγία Κόρης. Μόνο στη συνείδηση των κατοίκων της περιοχής είναι αναγνωρισμένη και η επίσημη αναγνώριση της εκκρεμεί. Στις μέρες μας η πανηγύρι γίνεται την ημέρα της Αγίας Τριάδας. Η εκκλησία λειτουργεί όταν κάποιος θα κάνει άνοιγμα ή όταν έχουν Βάπτισμα ή όταν γίνεται γάμος. Αλλη μία Αγιογραφία της Αγίας Κόρης : |
τέλος παράθεσης |